Húskarl Jóhönnu þakkar stöðuveitinguna

Því hafa horfurnar í ríkisrekstrinum ekki hrunið, eftir höfnun á fyrri Icesave samningum, eins og Már spáði þá fyrir um?

Er gjaldeyrisforðinn nú, ekki orðinn sá sterkasti sem um getur?

Þessi blessuðum lánshæfisfyrirtækjum er stjórnað af erlendum bankamönnum sem sjá sér hag í því, að taka ófarir sínar út á lítilmagnanum. Hefur ekkert með greiðslu- eða lánshæfi Íslands að gera.

Ekki trúi ég því að þjóðin sjái ekki í gegnum plottið og húsbóndahollustuna í þessari málpípu Jóhönnu...............

 

Raddir um greiðsluþrot þagna

Skjaldborg um skuldirnar!

Eitt helsta baráttumál núverandi ríkisstjórnarflokka fyrir síðustu kosningar,var að nú yrði að slá skjaldborg um heimilin og fyrirtæki landsins.

Skuldirnar(erlendu myntkörfulánin) hafa hækkað svo gífurlega, að ekkert annað en þrot blasir við fjölda heimila, ef ekkert verður að gert.

Nauðsyn þess, að afskrifa hækkanir sem urðu á myntkörfulánum frá áramótunum 2007/2008, vegna vitfirringar og skipulagðra árása bankanna á krónuna, er öllum ljós.

Krafan um að lán verði stillt á gengisvísitölu áramótanna 2007/2008 er eðlileg og sjálfsögð.

Ekkert fyrirtæki eða heimili stendur undir hækkun lánanna, nema kannski þau sem hafa framlegð dópinnflutnings af peningum sínum!

Ábyrgðarleysi ríkisstjórnarinnar er hróplegt, næstum aumkunarvert.

Þær gífurlegu upphæðir sem ríkisstjórnin er nú tilbúin í að greiða til AGS og vegna Icesave, myndu koma heimilum og fyrirtækjum landsins yfir múr bankahrunsins og gera þeim kleift, að standa við framtíðarskuldbindingar sínar.

Það, að neita heimilum og fyrirtækjum um afskriftir lána, að kröfu AGS, jaðrar við landráð.

Það liggur fyrir, að ríkisstjórnin er tilbúin að eyða um 35.000.000.000 (þrjátíubogfimmþúsundmilljónum)árlega, eða um  5  jarðgöngum á ári næstu sjö árin, í vaxtagreiðslur vegna Icesave! Síðan hefjast svo endurgreiðslur og greiðsla enn meiri vaxta!

Þá eru eftir milljarðahundruðin sem lán AGS (sem ekki má nota), kosta okkur........

Miklu ódýrara er fyrir okkur Íslendinga, að skila AGS láninu og að fara dómstólaleiðina með Icesave. Við getum notað lítinn hluta þessara upphæða, til þess að standa undir afskriftum lána heimila og fyrirtækja.

Lánamarkaðir heimsins eru okkur hvort eð er, ansi dýrir, með eða án AGS peninganna og Icesave þrælkunarinnar. Við skulum því skila AGS nauðarfénu og láta Icesave fyrir dómstóla. Notum það fjármagn sem ætlað var í þessa þrælasamninga gömlu nýlenduveldanna til þess, að koma heimilum og fyrirtækjum landsins á koppinn aftur.

 Ansi er það merkilegt, hve ríkisstjórnin er viljug til þess, að henda tugþúsundum milljarða í útlendinga, á sama tíma og henni finnst sjálfsagt, að heimilum og fyrirtækjum landsins blæði út, vegna vaxtaokurs,höfuðstólshækkana lána og annarra skelfilegra afleiðinga græðgi og mannvonsku fyrrverandi eigenda og stjórnenda bankanna sem nú sitja á milljarðahundruðum og slá um sig í skattaskjólum Karabíska hafsins.

Hlutverk "nýju" bankanna

Góðar óskir um heilladrjúgt og árangursríkt starf fyrir land og þjóð, fylgja nýrri ríksistjórn Jóhönnu Sigurðardóttur. 

 Nú verðum við Íslendingar að minna okkur á grunnreglur um rekstur banka.  Það sem fyrst og fremst steypti bönkum hérlendis var það, að þeir höfðu ekki í heiðri það grundvallaratriði að bankar gera aðeins eitt: Lána peninga gegn vöxtum.....ekkert annað!

Fjárfestingaræðið, þ.e. að kaupa og selja hluti í fyrirtækjum og græðgin sem því fylgdi, var meinið sem að lokum varð til þess, að spilaborgin hrundi. M.a. keyptu bankarnir heilu blokkirnar á byggingarstigi, hækkuðu verð þeirra úr öllu hófi og lánuðu síðan fólki 100% fyrir þeim! Einnig voru hlutir keyptir í fyrirtækjum sem gátu náð skyndigróða, þau studd og fjármögnuð, en önnur fyrirtæki í samkeppni við þau sem bankarnir áttu, fengu ekki fyrirgreiðslu.  

Nú verður að tryggja að fjárfestingabrjálæði bankanna, með eignarhaldi og yfirtöku á "lífvænlegum fyrirtækjum" haldi ekki áfram, nú á vegum ríkisins. Menn virðast  ekki gera sér grein fyrir hættunni sem í þessu felst. Með þessu, fara bankarnir í samkeppni um eignarhald á fyrirtækjum. Bankarnir velja úr bestu bitana fyrir ríkið sem eignast svo fyrirtækin með eign hlutafjár í fyrirtækjunum, að hluta, eða öllu leiti. Þeir skekkja samkeppnishæfi á markaði, með því  að neita öðrum en eigin fyrirtækjum um eðlilega fyrirgreiðslu.

Hver getur keppt við ríkið um eignarhald fyrirtækja, ef bönkunum verður heimilt að fara þessa leið? Hvernig á fyrirtæki í eigu einstaklinga sem er í samkeppni við fyrirtæki í sömu atvinnugrein í eigu ríkisbanka, að lifa? Þetta gengur aldrei upp.

Bankar eru fjármálastofnanir. Þeir lána peninga gegn vöxtum. Þeir sem fá lánað, eiga að njóta jafnréttis við mat á lánshæfi. Bankar eiga að meta eignir og rekstur fyrirtækja og lána fé til þeirra sem treyst er. Ekkert annað! 

Með innkomu banka/ríkisins sem hlutafjáreigenda á fyrirtækjamarkaði, skekkist leikurinn. Þau fyrirtæki sem bankarnir/ríkið eiga ekki í, verða undir, fá ekki rekstrarfé og fara á hausinn.       Eftir stendur fyrirtækið sem bankinn/ríkið á og hirðir verkefnin og fjármagnið.

Það verður því að tryggja, að "Nýju bankarnir" fari ekki út á þessa braut, þannig að þeir verði látnir ákveða hvaða íslensk fyrirtæki lifa og hver deyja.Það verður að koma í veg fyrir, að fyrirtæki og atvinnuvegir landsins, verði "þjóðnýttir" á þennan hátt.

Til þess þarf nýja lagasetningu á Alþingi.

Hvar getur ríkið sparað.......

án þess að það komi niður á fyrirtækjum, almenningi, eða velferðarkerfinu?

Er ekki upplagt, að byrja á því, að leggja eitthvað af "eftirlitsiðnaðinum" niður? Með flötum niðurskurði, er almenningi, sjúkum, öldruðum og öryrkjum, gert að taka á sig skerðingar sem hægt er að koma í veg fyrir, með því að forgangsraða áherslum þessa þjóðfélags og kanna vel, hvað hægt sé að vera án, án þess að það komi niður á lífskjörunum.

Gerir fólk sér almennt grein fyrir því, hverskonar óskapnaður eftirlit með fyrirtækjum og almenningi á vegum hins opinbera er orðið. Eftirlit sem mætti mjög auðveldlega leggja af, án þess að það gerði nokkuð annað, en að spara almenningi stórfé.

Tökum Fiskistofu sem dæmi. Þegar eftirlitsmönnum með sjávarútvegsfyrirtækjum var komið á, voru þeir innan við tuginn. Nú eru þeir nærri 90!

Hér er hægt að spara tugi milljóna, með því að leggja þetta endemis bull niður. Við treystum sjómönnum okkar og útgerðum fullkomlega til þess, að sjá svo um, að sem bestur fiskur og verðmætastur komi að landi.

Annað enn vitlausara dæmi: Hreindýraveiðar hafa eftirlitsmannakerfi, þ.e. veiðieftirlitsmenn sem fara með skyttum og fylgjast með því, að veiðarnar fari eftir settum reglum. Nú hafa verið ráðnir eftirlitsmenn, til þess að fylgjast með eftirlitsmönnunum......!!!

Nei, áður en við skerum niður þjónustu við aldraða, sjúka og öryrkja, skulum við taka til þar sem það liggur beint við og sparar ríkissjóði útgjöld, án þess að það bitni á almenningi.

Hvalveiðar til lengri tíma

Ástæða er til þess, að þakka Einari Kristni Guðfinnssyni sjávarútvegsráðherra, vasklega framgöngu í hvalveiðimálinu. Ákvörðun hans sem byggir á samþykkt Alþingis, er bæði rökrétt og skynsöm. Við Íslendingar erum fiskveiðiþjóð og nýtum náttúrugæði okkar, til þess að afla sveltandi mannkyni matar. Sú einstaka stefna sjálfbærni sem við höfum alltaf fylgt í hvalveiðum, er okkur til sóma. Hvalaafurðir eru okkur mikilvægar í gjaldeyrisöflun og atvinnusköpun.

Ansi eru sumir landar okkar komnir langt frá uppruna sínum, þegar þeirra helsta áhugamál, er að berjast með kjafti og klóm, gegn lífsbjörg þjóðarinnar, nýtingu náttúruauðlindanna. Við Vestfirðingar skulum reyna að koma þessu ágæta fólki í skipsrúm hjá Konna Eggerts, þannig að það geti unnið fyrir sér við aðstæður sem krefjast manndóms, skapað verðmæti fyrir þjóðarbúið, um leið og migið er í saltan sjó. Hvaðan kemur þessu fólki vald til þess, að telja sig talsmenn náttúruverndar? Þeir sem nýtt hafa auðlindir hafsins í áratugi með sjálfbærni í huga, eru miklu betur til þess fallnir, að vera kallaðir náttúrusinnar. Þeir lifa á auðlindinni og ætla afkomendum sínum hið sama.

Fyrir álit Norðurlandaráðs gef ég ekkert. Þessar ágætu "frændþjóðir" okkar, hlupu eins og rottur í felur, þegar stórsjóir bankahrunsins dundu á okkur. Aðeins Færeyingar stóðu með okkur í briminu. Spyrjum þá álits á hvalveiðum okkar.......þeir eru fiskveiðiþjóð, eins og við Íslendingar.

 

Hvaða munur er á þessum syndandi kúm og hinum sem eru á þurru landi? Ekki hefur mikið heyrst um andmæli gegn nýtingu þeirra til manneldis, þó þær sem á þurru landi lifa, standi okkur nú nær...blessaðar.....

Þá fara veiðar og skoðun hvala mjög vel saman, eins og dæmin sanna.

Óskum Geir H. Haarde skjóts bata

í þeim alvarlegu veikindum sem hann á nú í.

Það var mikið áfall, að hlýða á ræðu formanns Sjálfstæðisflokksins í hádeginu. Ég veit að ég tala fyrir hönd allra félaga í Sjálfstæðisfélagi Grafarvogs, þegar ég óska Geir og Ingu Jónu alls hins besta í baráttunni framundan.

Samstaðan sem við verðum öll að sýna og taka þátt í......

Hverjir eiga nú að standa saman og hvað þýðir orðið "samstaða"?

Er það samstaða, að einstaklingar í þessu landi, standi einir í að borga óreiðuna, þegar hlutur ríkisins er, að hækka álögur á fólk og draga úr þjónustu, s.s. að hækka olíugjald og draga úr samgöngubótum?

Er það samstaða, að þeir sem voru hönnuðir hrunsins, starfi í bönkunum okkar, og eigi að leiða það, hvernig við borgum alla milljarðana?

Er það samstaða, að þeir sem sannanlega hafa kostað þjóðina hundruð milljarða króna sem þeir geyma nú erlendis, löglega eða ólöglega, gangi enn lausir og bjóði „aðstoð“ sína?

Er það samstaða, að draga svo saman verklegar framkvæmdir og viðhald fasteigna ríkisins, að fyrirtæki og einstaklingar fara umvörpum á hausinn vegna tekjumissis?

Er það samstaða, að hafa allt að 20.000 manns án atvinnu og þurfa að greiða þeim þrjú þúsund milljónir (þrjá milljarða) á mánuði, í stað þess að leggja fé til eflingar atvinnu og framkvæmda? (Þessir fjármunir greiða ein 5 km jarðgöng, hverja tvo mánuði,eða 6 slík jarðgöng á ári!)

Er það samstaða, að halda stýrivöxtum í 18%, þeim hæstu í heimi og drepa með því alla möguleika fyrirtækja og einstaklinga til lántöku vegna framkvæmda og reksturs?

Er það samstaða, að ætlast til þess, að bankarnir sem tóku stöðu gegn krónunni í byrjun árs 2008, ýttu viðskiptavinum sínum í myntkörfulán og græddu stórlega á því, ætli almenningi að greiða nú gengishrunið?

Er það samstaða, að taka yfir bankakerfið, en að halda síðan uppi okurvöxtum, þannig að fyrirtækjum og almenningi blæði út?

Er það samstaða, að hafa hér glórulausa verðtryggingu fyrir lánveitendur sem enga áhættu þurfa að taka og láta óðaverðbólgu geysa sem étur upp eignir almennings og fyrirtækja, án nokkurrar raunhæfrar mótstöðu? 

Eitthvað misskil ég orðið „samstaða“! 

Aðrar þjóðir standa nú í svipuðum sporum og við Íslendingar. Hvernig bregðast þær við vanda sínum. Tökum Bandaríkin sem dæmi.Þar hafa bankar hrunið, eins og hérlendis. Fyrsta verkið þar, var að setja stýrivexti bandaríska seðlabankans í 0%. Þá hefur 700 milljörðum dollara nú þegar verið ráðstafað til þess að styrkja stoðirnar. Aðrar 1,5 trilljón dollara verða settar til framkvæmda í Bandaríkjunum á þessu ári, s.s. vega og jarðgangagerð, byggingu skóla, viðhald eigna og fleira sem stuðlar að því, að halda fyrirtækjunum gangandi.

Þessar fjárhæðir samsvara því að við Íslendingar settum um 272 milljarða í uppbyggingu efnahagskerfisins hér og þá er tekið tillit til höfðatölu  og gengis dollars.

Þarna er að mínu mati, dæmi um orðið „SAMSTAÐA“ !

Ef þetta á að vera bjargráð okkar út úr erfiðleikunum, segi ég, eins og afi minn á Þingeyri, þegar honum leist ekki á hugmyndirnar: "Þetta er hagfræði andskotans!".

Í mínum huga, er aðeins ein stjórnmálastefna hérlendis sem unnið getur bug á ástandinu, fái hún að njóta sýn. Það er sjálfstæðisstefnan, stefna dugnaðar, dirfsku, áræðni og þors hins frjálsa manns til orða og athafna, án óþarfa afskipta, boða eða banna ríkisvaldsins!